Νίκος Μαμαγκάκης.
- Νίκος Μαμαγκάκης. Ο άνθρωπος κυκλοφόρησε μόνος του, χωρίς την ανάγκη καμιάς πολυεθνικής, όλη του τη δισκογραφία. Όχι θα κάτσει να εξηγεί τη σπουδαιότητα της δουλειάς του σε ανθρώπους που μονό την Κοκκίνου αναγνωρίζουν ως μουσική δύναμη της χώρας!
- Η αρχή της πτώσης των μικροαστών είναι γεγονός, και όχι λόγω των συνειδητά εξεγερμένων ή κάποιου άλλου γεγονότος. Είναι μυστήριο άλυτο! Καμία λιτανεία δεν αναπαύει τις ψυχές τους, κανένας ποδοσφαιρικός αγώνας δεν τους χωρά. Χαρακτηριστικοί «ήρωες» αυτού του κόσμου, οι Τράγκας και Κακαουνάκης εμφανίζονται πλέον στα δελτία ειδήσεων έχοντας αντικαταστήσει το πρόσχαρο ύφος τους μ' ένα πένθος που διαπερνά όλους όσοι νοσούν δίχως λόγο...
- Πολύ σωστά ο πρωθυπουργός κάνει προεκλογικές συγκεντρώσεις στην Αυστραλία. Γιατί να είμαστε τόσο εγωιστές και να ψηφίζουμε μόνο εμείς για το ποιος θα κυβερνήσει τη χώρα μας; Γιατί να μην ψηφίσουν και οι Έλληνες της Αυστραλίας; Και της Αμερικής; Και γιατί μόνο οι Έλληνες; Γιατί όχι και οι Αυστραλοί; Γιατί να μην ψηφίζουν και τα καγκουρό, που είναι τόσο χαριτωμένα ζωάκια;
- Κάτι συμβαίνει με τα εισιτήρια του Μεγάρου και διοχετεύονται με μυστήριο τρόπο σε ανθρώπους που τελικά δεν πάνε, με αποτέλεσμα πολλές sold out παραστάσεις να έχουν άδεια καθίσματα. Αν στα πλαίσια του αποκλεισμού των λεγόμενων, φτωχών λαϊκών στρωμάτων από παντού κάποιοι έχουν μετατρέψει το Μέγαρο σε ένα κλειστό κλαμπ για να γίνονται όλα στο μιλητό, καλό θα ήταν να το γνωρίζουμε. Η μήπως όχι;
- Σιγά, σιγά και χωρίς πολύ θόρυβο, μια νέα γενιά συγκροτημάτων, μουσικών και τραγουδοποιών κάνει καλή δουλειά και «σπρώχνει» για να βγει στην επιφάνεια. Κι επειδή το ελαφρολαϊκό-ποπ-τσιφτετελο-κιτς δεν έχει δύναμη πια, όλο και υποχωρεί. Ένα φρέσκο αεράκι φυσάει έπειτα από πολύ καιρό ξεφτίλας. Για να δούμε αν θα σηκωθεί άνεμος…
- Τι είναι άραγε προτιμότερο για έναν λαό, μια κυβέρνηση ηλιθίων η μια κυβέρνηση απατεώνων; Μια που σε καθεστώς καπιταλισμού, τρίτη περίπτωση δεν υπάρχει, καλό θα είναι να ισχύει τουλάχιστον η μια εκ των δυο ιδιοτήτων. Το δράμα είναι να υπάρχει συγκερασμός χαρακτηριστικών.
- Γράφει ο David Ogilvy. «η διαφήμιση είναι μια δουλειά που βασίζεται στις λέξεις. Αλλά οι διαφημιστικές εταιρείες κατακλύζονται από ανθρώπους που δεν μπορούν να γράψουν ούτε διαφημίσεις ούτε μελέτες. Είναι άχρηστοι σαν κωφάλαλοι στη «Metropolitan Opera». Το παραπάνω είναι η απάντηση στο ερώτημα «ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο».
Σχόλια